ze is gekomen met een warrelwind
en heeft de kleur van vlinders aangenomen
zodra ze blaast gaan beken sneller stromen
ze wordt bemind het is een troetelkind
zij is die tijd en eeuwigheid verbindt
met vogels een verbond heeft en met bomen
ze geeft de mensen hoop en nieuwe dromen
gaat altijd slapen voor de nacht begint
maar dan komt er een wrede afgezant
gebogen is haar hoofd ik hoor haar smeken
en zie haar dralen ergens aan de rand
de zon te scherp doet al haar kleur verbleken
ik reik nog naar haar kleine tere hand
dan is ze zomaar van mijn zij geweken
© tsila
Commentaren
Hoi Tsila Alweer knap en met veel gevoel geschreven ;)
Gepost door: Orchidee | 20-06-07
pff bijna elke dag een gedicht uit je mouw schudde ik weet ni hoe jullie het doen
Gepost door: Emily | 20-06-07
hey Tsila ik geniet hier van je gedichten.
Gepost door: ikke | 20-06-07
Hoi Tsila ! Zucht, weer zo mooi, ik heb het minstens twintig keer gelezen...
Je overtreft met elk gedicht het vorige, waar gaat dat heen ? Een nobelprijsje ?
Liefs !
Gepost door: Parelmoer | 21-06-07
Zeer mooi!!!
Het is hier rustig verpozen op je blog met al die mooie gedichten....heerlijk.
Groetjes
Gepost door: Mythoske | 23-06-07
Heel gevoelig, prachtig gedicht, Tsila!
Groetje
Gepost door: Willy | 24-06-07
De commentaren zijn gesloten.